در عین حال، دانه های معمولی و سویا دارای خواص متفاوتی هستند که آنها را برای بازارها و مصرف کنندگان مختلف جذاب می کند. به عنوان مثال، در ایالات متحده آمریکا، برزیل، آرژانتین و چین، سویا برای پروتئین و روغن آن به محصولات مختلفی از جمله غذا برای انسان و دام، روغن پخت و پز و حتی سوخت های زیستی تبدیل می شود.
در مقابل، حبوبات عمده در اصفهان معمولی یک غذای اصلی است که نیازی به پردازش صنعتی ندارد.
این مهم ترین منبع پروتئین در کشورهای در حال توسعه است و علاوه بر کالری دریافتی، حبوبات معمولی همچنین مواد معدنی، فیبر، تیامین، فولات و مواد شیمیایی گیاهی را با خواص ضددردی و محافظت کننده عصبی فراهم می کند.
در سال 2010، ژنوم سویا منتشر شد که امکان استفاده از ابزارهای مولکولی پیچیده و ظریف را برای مطالعه فرآیندهای منحصر به فرد حبوبات، مانند فعل و انفعالات همزیستی، فراهم کرد.
در سال 2014، ژنوم حبوبات معمولی در دسترس قرار گرفت و فرصتی منحصر به فرد برای مقایسه و درک، در سطح مولکولی، شباهت‌ها و تفاوت‌هایی که این گونه‌ها را برای تغذیه انسان در سراسر جهان منحصر به فرد و مهم می‌سازد، ارائه کرد.
در این مینی بررسی، تاریخچه اهلی کردن و توزیع حبوبات معمولی در سراسر جهان را به طور خلاصه مرور می کنیم.
ما همچنین پیشرفت‌های اخیر در متابولیسم فسفات، آهن و روی را مورد بحث قرار می‌دهیم که مواد مغذی شناخته شده برای محدود کردن رشد، نمو و عملکرد گیاه هستند.
توسعه گونه‌های معمولی حبوبات که در برابر کمبودهای غذایی مقاوم‌تر باشند، تأثیر عمده‌ای بر تغذیه انسان خواهد داشت.
پایین: برای مقایسه، Phaseolus vulgarisپروتئین‌هایی با بالاترین هویت، در سطح اسید آمینه، به تنظیم‌کننده‌های شناخته شده و انتقال‌دهنده جذب فسفر، آهن و روی در آرابیدوپسیس نشان داده شده‌اند (برای جزئیات بیشتر به متن و جدول 1 مراجعه کنید).
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.